Anf. Bl. 1r „Vanden coninck vanden harinck dat nochtans geen harinck en is. etc. / Vnse visschers die met de harinckbuysen jnde noortzee onder Engelandt, vnde Schottlandt ende de eylanden als fayer Hill, ende Hitlandt om den harinck visschen, noemen dese vissche den Coninck vanden harinck. - Auf Bl. 1v von anderer Hand unten. Von der vreempt dinck dat wonder om horen es, dat bij sommige tijden es gebeurt van grote visschen die daer met grooten menichte trecken langs onse hollantschen kusten, Bl. 7v „Van die Sprotten / Van die Sardennen, Bl. 8v „Van menigerley scelpen ende woosteren, Bl. 9v „Den zeebisschop, Bl. 10r „Den spierinck (spicheinck), Bl. 12r „Van dem bisemkutter vilfuß Schiffkutter Van der vilfuß leben vnnd sterben etc., Bl. 13r und 14r je ein Gedicht von anderer Hand, jedoch gleichzeitig. Anf. Bl. 13r Ueberschrift „Raetsel", dann: „Het is een Conynck groot van achte Die altijt royft bij daghe en bij nachte Hij en heeft berch noch Casteel Jn hemel in aerde noch oor Jnnder helle heift hij gheen deel Hij en js noch Christen Noch gheen heijden dit wel versint Nochtans js hij veel menschen vrint Eglijck wenscht hem doot ofte geuanghen, Nochtans hebben wij na hen verlangen, Ende wij Christenen laeten voor Hem alzoe menigen man, Dat wijfs ende kinders beschreyen dan, Raet alle die dit lesen went Conynck js dezen. Auf Bl. 14r: „Raetsel/ Jc ben vanden Leuenden vleijs gecomen, Vuyten vleijs geuoet, vuijt vleijs verder genomen, Nochtans en heb jck des vleijs gedaente niet Seer teerkins ben jck jnden beginne siet, Jc ben goet en quaet, van mijn seluen weynich Den eenen ben Jck jonstich, den anderen vileijnich Met den scharp snydende sweert ben Jck vnthooft Als dan te drincken en wort mij niet ontrooft, Myn edel becxken met vochticheyt gelaeft Thoont, oft blijde waere, oft met gramschap begaeft Den minnaer wort verkoost door mijn bestier, Den blijden verdroeut Jck somwylen hier Jck maeck accordt tusschen Coningen en heeren, En doe haer dicwils Jn tweedracht keeren, Jck stichte oirloge en neyn verblijdingen Jck maeck ooc peys, en bringt men tijdijngen, Jck ben bekent ouer al die werelt wijt, Valscheijt, noch bedroch, jn mij was tot gheender tijt, Een ijegelick mij onderdanich maecke, Nochtans soo ben Jck van veel quaets d'oorsaecke, Als nu spoet v lezer, secht vrij onbeladen, Wij ben Jck? naer mynen naem wilt raden. 1585 Cloetins. (So deutlich. Die gewöhnliche Form ist Cloetinc, daneben kommt auch die Schreibweise Cloetin, Cloeting, Cloetinx u. a. vor.) Auf Bl. 18r „Van onsen Eedelen harinck den Coningk bouen alle visschen. - Ebenda: „Vor dat men de Salmen vanget jnt Noortsche Landt, Bl. 20r: „Hier na volcht de bescriuinge ende de namen van die welsmakelijcke visschen die geuangen wordden van onse visschers, Bl. 21r: „Anno 1526 (oder 1576) vrijdaechs na Ste martens dach heeft een visscher tot Sceueningen genaempt Hendrik Janssen geuangen onder zijn ander visschen eenen aldusdanigen visschen hij was lanck omtrent thien voeten ende een half voet dick, hij heeft hem gegeten, Bl. 21v: „Dit Js de moeder vanden Roche, vpt Latyn genaempt matryce, Bl. 22v (französisch) „Le Loup marin (Bl. 23r) Daultane que les Anglois non point de Loups soubz leur nature. - Schl. der Hs. Bl. 23r: „parquoy en ay bien voulu mettre le poutraict(!) etc. (bricht ab). |
Aelt. Sign.: W IX 26. Die Hs. stammt aus Blankenheim (Eifel) laut Notiz auf dem Vorsatzblatt: „Bibliotheca Blankenheimiensis. Darunter der ehemalige Besitzer [Autor]: „Adrian Coenen Shon (= Sohn) van Scheuering. Papier, Wasserzeichen geflügelter Adler mit dreizackiger Krone auf dem Kopf, nach links geöffneter Schnabel, mit ausgestreckter Zunge und seitwärts gestreckten Fängen. Auf der Brust ein umgekehrtes Füllhorn (nicht bei Briquet.) Unten am Schwanzende ein Anker, der Bügel als Hausmarke. Typisch holländische Steilkursive des 16. Jhs (1585) von einer Hand. Nur auf Bl. 13r und 14r andere Hand. 25 Bll. neuerer Zählung. Zwischen Bl. 23 und 24 mehr als die Hälfte der unbeschriebenen Lage herausgerissen. Blattgröße 31,5 x 21 cm. Einspaltig, etwa 40 Zeilen. Im Text oft die Hälfte der Seite freigelassen für nachträgliche Abbildungen von Fischen usw., die jedoch nur an einer einzigen Stelle ausgeführt sind (auf Bl. 4v Seehund). Bl. 15-17 ganzseitige farbige Abbildungen (Aquarell) Wal. Ueberschriften in Majuskeln, sonst keine Verzierung. Die Hs. (zwei Lagen) ist in Umschlag aus Pergament geheftet, auf dessen Innenseite liturgischer, teilw. miniierter Text des 14. Jhs aus Job 10,20 ff. (rot:) „Officium (schw.:) plangam paululum dolorem meum, und schließt mit dem „Libera des Totenofficiums (rot:) „Responsio (schw.:) Libera me (in die) illa tremenda. Sprache niederländisch. |